Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Инсонлар орасида шундайлари ҳам борки (бу энг юқори даража) улар наздида парҳезкорлик шу даражадаки, унга фақат кам сонли кишилар етиши мумкин.

Ривоят қилинишича, бир олим киши хотини тиккан ва тўқиган кийимларни кияр экан. Бир куни хотини янги кўйлак тикиб берибди. Уни кийган олим киши баданида қаттиқ қичишишни сезибди. Бу ҳол бир қанча муддат давом этибди ва охири кўйлакни ечиб ташлашга мажбур бўлибди. Хотинидан: “Кўйлакни қандай тиккан эдинг?” деб сўрабди. Хотини кўйлакнинг баъзи жойларини кўчадан тушяётган ўзгалар ёққан машъала ёруғлигида тикканини айтибди. Шундайн сўнг кўйлакни садақа қилиб юборибди.

Бир аёл Имом Аҳмад ибн Ҳанбал раҳматуллоҳи алайҳнинг олдига келиб: “Тунда қўриқчилар машъала кўтариб бизнинг олдимиздан ўтадилар. Уйимиз олдида узоқ тўхтаб турадилар. Менга уларнинг машъаласи ёруғлигида ип йигириб олиш ҳалол бўладими?” деб сўради. Имом: “Сиз кимсиз?” деб сўради. Аёл: “Мен Бишр Ҳофийнинг синглисиман”, деди. Имом: “Сизнинг уйингиздан парҳезкорлик таралади, сизга ҳалол эмас”, деб жавоб берди.

Доктор Ҳассон Шамсийнинг  "Бахт улашинг" китобидан

Раҳматуллоҳ Махсумхонов  таржимаси