Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

 Ҳотамул Асом фарзандларига: “Мен ҳаж қилмоқчиман!” деди. Улар йиғлаб: “Бизни кимга ташлаб кетасиз?” деди. Шунда унинг қизи: “Отамиз кетаверсинлар, ризқни берувчи отамиз эмас, Аллоҳдир!” деди. Ҳотам сафарга чиқди. Фарзандлари оч ҳолда кечани ўтказдилар. Улар қизни койий бошлашди. Қиз: “Аллоҳи, мени улар олдида хижолат қилма!” деб дуо қилди.
Уларнинг олдидан шаҳар амири ўтиб қолди ва сув беришларини сўради. Ҳотамнинг оиласи янги кўзада муздек сув беришди. Амир сувни ичди ва: “Бу кимнинг уйи?” деб сўради. Атрофдагилар: “Бу Ҳотамул Асомнинг уйи”, деб жавоб беришди. Амир олтиндан бўлган шодани уйга отди ва: “Ким мени яхши кўрса, шундай қилсин!” деди. Атрофдаги ҳамма шундай қилди. Ҳотамнинг қизи йиғлаб чиқди. Онаси унга: “Сени нима йиғлатди, Аллоҳ бизга тўкинликни берди-ку?” деди. Қиз: “Бир банда бизга қаради ва бизни бой қилиб қўйди, агар Яратувчи зот бизга қараса, нима бўлар экан?!” деди.


Доктор Ҳассон Шамсийнинг  "Бахт улашинг" китобидан
Раҳматуллоҳ Махсумхонов  таржимаси