Бир одам Жунайд Боғдодийнинг олдига келиб сўради: — Самимиятни кимдан ўргангансиз? — Муқаддас Макка шаҳрида ҳаражатларим учун пулсиз қолиб кетдим. Басрадан менга пул жўнатишларини кутдим, аммо келмади. Соч ва соқолларим жуда ўсиб кетган эди. Сартарошга бордим. –––Олиндан айтай, пулим йўқ,– дедим унга, – Аллоҳ йўлида соч-соқолимни текислаб қўёлмайсанми? Сартарош бир олийнасаб кишининг сочини олиб турган пайти эди. Ишини охиригача тугатмай, мени сочларимни текислашга киришди. Ҳалиги одамнинг жаҳли чиқди.Сартарош у кишига жавобан: — Афв этасиз, афандим. Сизнинг сочингизни маълум миқдор ҳақ эвазига оламан. Бироқ бу йигит Аллоҳ йўлида соч кестиришни истабди.Сартарош сочимни олибгина қолмай, яна менга пул ҳам берди. Бир оз вақт ўтгач , мен кутган пуллар ҳам этиб келди. Бир халта олтинни сартарошга олиб келдим.— Бу пулларни ололмайман, – деди у,– Аллоҳ ризолиги мен учун қадрлироқдир.