Ассалому алайкум! Хурматли устоза!
Мени бир вазият қийнайди.
Онам кўпинча Ёлғон ишлатади.
Масалан уйдагилар ва дадамга нисбатан.
"Мен бувингни кўргани кетябман, даданг сўраса аптекага кетди деб қўй" дейди.
Яқинда бундай Ёлғонлардан бири фош бўлди, ва "мен" айбдор бўлдим яна.Онам мендан қаттиқ ранжиди лекин мен дадамни кўзига қараб туриб Ёлғон ишлатишга журъат этаолмадим.
Хурматли устоза, мен шу вазиятда нима қилишим керак? Агар онамни айтганини қилсам у ёлғон бўлади. Ёки "мен билмайман" десам онангни қаердалигини билмайсанми? деб жахл қилишади. Дадам ўзи унчалик қаттиққўл эмаслар.Лекин негадир Онам ёлғон ишлатишга кўникиб одатий хол бўлиб қолган. «Ёлғон гапирмасангиз ҳам дадамла кўнадику, Ёлғон гуноҳлигини биласизку она» десам онамга. Менга отинойилик қилма, ўзи яқинда бориб келгандим даданг нотўғри тушунади дейди. Мен онамни айтганини қилишим керакми ёки рост гапиришимм? Агар онамни айтганини қилсам, катта жанжал қилади.Берган сутимга розимасман, Сен онани қадрини билмайсан, сен мени душманимсан дейди.Ёлғон гапирсам Аллоҳ мендан хафа бўлади.
Мен бу холатда нима қилай?
«Билимсизликнинг шифоси» ҳайъати:
– Ва алайкум ассалом! Рост гапиринг. Валлоҳу аълам!